تسویۀ دوباره (تناسخ)
در روز قیامت ، در سورۀ قیامت
ایحسب الانسان الن نجمع عظامه بلی قادرین علی ان نسوی بنانه
القیمه - 3 الی 4
آیا انسان گمان می کند که ما استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد . البته ما توانائیم که حتی سر انگشتان او را تسویه نمائیم.
قرآن خودش چگونگی " تسویه " را بیان و روشن نموده است. بنا بر این راه دیگری برای یافتن معنی
« نسوی بنانه » وجود ندارد. مانند:
و بدا خلق الانسان من طین ثم جعل نسله من سلاله من ماء مهین ثم سویه
السجده - 7 الی 8
و آفرینش انسان را از گِل آغاز کرد . سپس نسل بشریت را از عصاره ای از آبی کوچک قرار داد . سپس او را تسویه نمود .
به عبارت دیگر؛ اصولا در ساختار قرآن؛ پروسۀ تسویۀ اندام انسان؛ مرحله ائی پس از مرحلۀ
" انعقاد نطفه " در رحم مادر می باشد . در نتیجه « نسوی بنانه » یا تسویۀ سر انگشتان انسان؛ باید مرحله ای از رشد و شکل یافتگی جنین در رحم مادر باشد. نکتۀ ظریف در آیه؛ انتخاب « بنانه » بمعنی اطراف سر انگشتان می باشد. زیرا اگر در بعث قیامت؛ تسویه می خواسته در خارج از رحم مادر باشد؛ مناسبتر آن بود که تسویۀ " دست " یا تسویۀ کامل " هیکل انسان " را بیان نماید. چرا که « نسوی بنانه »؛ ذهن مخاطب را به ظرافت کاریهای سر انگشتان جلب می نماید و این مناسب جلب توجۀ مخاطب به فضا و محیط تسویه؛ در خارج از رحم؛ نیست.
عبارت « بلی قادرین » < بلکه ما توانا هستیم >؛ نشان می دهد که « نسوی بنانه » مرحلۀ بعدی؛ پس از « نجمع عظامه » می باشد. پس در مجموع؛ آیات مذکور در سورۀ قیامت در بیان دو مرحله در تکوین جنین است: یکی مرحلۀ اساسی پیوند و تشکیل اسکلت ؛ و دیگری ظرافتکاریهای سر انگشتان هستند. جالب توجه اینکه خودِ سورۀ قیامت؛ در پایان؛ چگونگی " تسویه " را فاش نموده است:
ایحسب الانسان الن نجمع عظامه بلی قادرین علی ان نسوی بنانه ... الم یک نطفه من منی یمنی ثم کان علقه فخلق فسوی
آیا انسان گمان می کند که ما استخوانهای او را پیوند نخواهیم داد؟! بلکه ما توانائیم که حتی سر انگشتان او را تسویه نمائیم ... آیا تو از نطفه ای از منی نیستی که (در رحم) ریخت شد و سپس علقه شدی؟ آنگاه (بدن) تو را شکل داد و تو را تسویه نمود؟!
در آیات فوق خوب دقت کنید! براستی چه فرق و تفاوتی میان آیات آغازین سورۀ قیامت و آیات پایانی آن می باشد؟! بنا بر این تردیدی نیست که عبارت « فخلق فسوی »؛ باید تفسیر عبارت « نسوی بنانه » باشد. و این خود دلالت آشکار بر " چرخۀ تسویۀ انسان " دارد .
در نتیجه آیات نخستین سورۀ قیامت؛ در بیان مراحل جنینی بعثت و زنده شدن مُردگان؛ در روز قیامت هستند! به دیگر سخن؛ فضا و محیط آیات ذیل؛ رحم مادر است!
ایحسب الانسان الن نجمع عظامه بلی قادرین علی ان نسوی بنانه
چرخۀ تسویۀ انسان در روز قیامت ، در سورۀ قیامت
من خیلی از مطالبتون و خوندم اما بهشت و جهنم مطالب اون و نقض می‌کنه شما تو دو تا مطلبتون درباره ی بهشت حرف زدین و گفتید وعده ی بهشت به مومنان یعنی ماندنشان در زمین به صورت دائمی در حالی که اگه بهشت زمین بود خب خدا می‌گفت زمین چرا اسم دیگه براش گذاشته و به زمین میگه بهشت تو هیچ پستی هم توضیح نمیدین جهنمی که توش آتش داره کجاست؟ اگه بهشت همین زمینه پس حوری و باغ هایی که زیرش آب روانه کجاست چرا تو زمین نیست؟ همین بهشت و جهنم با مدلی که تو قرانه همه مطالبی که نوشتید و باطل می‌کنه چون هیچ جای زمین هم جهنمی که آتش داره وکافران توش باشن نیست
پاسخحذفسلام . لطفا دقیقا مشخص نمایید که من کجا نوشتم که بهشت دایمی مومنان در همین زمین دنیاست؟ بهشت خلد نه در زمین است و نه در هیچ جای این دنیای مادی و خاکی . آتش جهنم هم آتش مادی و زمینی نیست ! آن آتش نفسانی است که از درون اهل عذاب را می سوزاند . مانند آتش حسرت . کلا آتش نماد درد و رنج شدید می باشد. با سپاس
پاسخحذف